It Ain't What You Do, It's The Way That You Do It
[EN] Did you know? The medieval Unterhaw is very underestimated, but it can be a tricky technique. These rising cuts are basically to medieval swordfighting what 'uppercuts' are to modern boxing or MMA. But technical elements like body mechanics, extention and particularily edge allignement trip up a lot of beginners. Where it gets downright dangerous, however, is the tactical application. Picking the wrong moment and the wrong target happens a LOT, and going for a deep target at a wrong moment often leaves a fencer completely open to attacks from above. After all, the chance that a single cut to the body is instantly deadly is close to zero, and getting your sword stuck underneath your opponents arms leaves you vunerable to vengeful counter-attacks.
At the right moment, however, the Unterhaw is a fantastic tool in your toolbox. Using the Unterhaw and variations of it to punish overcommitment in your opponent's defense is highly encouraged by medieval and Renaissance sword masters. For examples of this within German longsword manuscripts we could look at, for instance the tactical excercise known as Meyer's Square, the use of the Edelkrieg and the technique called the Fehler.
And using it for level changes (switching the height of your attacks) can really mess with your opponent. (Especially since Longsword fencers are, at the time of writing, pretty terrible with level changes, generally speaking.)
The Unterhaw (or Unterhau, Underhaw, or Underhau - standardised spelling wasn't a thing in the middle ages-) is a great example of something you don't only have to know how to do correctly, but also how to do it at the right time and ad for the right purpose.
Like so many things in life: it ain't what you do, it's the way that you do it...
[NL] Niet wát je doet, maar hóé je het doet, maakt het verschil tussen wel of niet goed...
Wist je dat? De middeleeuwse Unterhaw is een zeer ondergewaardeerde techniek, maar het kan nog best een lastige zijn om uit te voeren. Deze stijgende slagen zijn voor middeleeuws zwaardvechten wat 'uppercuts' zijn in het boxen en MMA. Maar technische elementen zoals de mechanica van de slag, het strekken naar de tegenstander, en de snijrichting leveren dikwijls een fikse uitdaging op voor beginners. Maar waar het pas echt gevaarlijk wordt is de tactische toepassing. Het kiezen van het verkeerde moment en het verkeerde doelwit gebeurt ERG VAAK en een diep doelwit aanvallen op een verkeerd moment laat een zwaardvechter vaak helemaal open voor tegenaanvallen van boven. Tenslotte, de kans dat een enkele slag naar het lijf direct dodelijk is, is praktisch nul en wanneer je zwaard ook maar een tel vast komt te zitten onder je tegenstanders armen, sta je volledig onbeschermd wanneer er een harde retributie-slag van boven komt...
Op het juiste moment, echter, is de Unterhaw een geweldige tool om in je gereedschapskist te hebben. Het gebruik van de Unterhaw en variaties daar op om overgecommiteerde verdedigingen af te straffen, wordt sterk aangemoedigd door middeleeuwse en Renaissance zwaardmeesters. Voor voorbeelden in Duitse middeleeuwse manuscripten over zwaardvechten met het langzwaard kunnen we bijvoorbeeld kijken naar de tactische oefening die bekend staat als Meyer's Square, het gebruik van Edelkrieg, en technieken zoals de Fehler.
En door Unterhawen te gebruiken voor Level Changes (het aanpassen van de aanvalshoogte) kun je een tegenstander helemaal dol krijgen. (Al helemaal omdat Langzwaardvechters, op het moment van schrijven, schrikbarend slecht met level changes zijn, over het algemeen.)
De Unterhaw (of Unterhau, Underhau, of Undernhaw, etc.; standaardspelling was nog niet een ding in de middeleeuwen) is een mooi voorbeeld van iets wat je niet alleen correct moet doen, maar ook nog eens op het juiste moment en voor de juiste doelen.
Zoals zo veel dingen in het leven: 't is niet wat je doet, maar hóé je het doet....